هیئت زنگی یزد ؛ پشت ظلمت خم شد از دریای پرخونت حسین ؛ محرم 1404

پشت ظلمت خم شد از فریاد پر خونت حسین
سینه ها آتش گرفت از داغ محزونت حسین
میروی و میخری تیغ جفا بر جان خود
سوی مقتل عازمی تا مرغ طوفانی شوی
می روی و در نگاهت روشنی پر می زند
می دهی بر نیزه سر، خورشید تابانی شوی

***

وقت رفتن می زنی آتش به جانم از چه رو
می‌شود هر بغض من چون استخوانی در گلو
اندکی آهسته تر تا من تماشایت کنم
یک نشان از تو بگیرم بلکه پیدایت کنم