هیئت محمدی کوی پنبه کاران یزد ؛ دیدی غریبم گفتی اُخَیُّ ؛ محرم 1404

دیدی غریبم غریبم گفتی اُخیَّ اُخیَّ
گفتم کجایی کجایی گفتی إلیَّ إلیَّ

«لب تشنه رفتی از حرم»

الهی الهی یکی برات آب بیاره
الهی الهی زخمتو مرهم بزاره

(الهی الهی بیای کنارم دوباره)
(الهی الهی حسین من بی‌قراره)
(الهی الهی چکمه رو سینت نزاره)

کار از کار گذشت و رو سینت نشست و
دیدم مثل مادر پهلوهات شکست و

(کار از کار گذشت و شمر اومد تو گودال )
(دیدم زیر خنجر هستی بی پرو بال )

تنها کشتنت واویلا
روی خاک گرم صحرا کشتنت واویلا
وقت مغرب پیش زهرا کشتنت واویلا

« واویلا »

« آه و واویلا آه و واویلا زینب»

زینب بگفتا با فغان ای بردار جان
بر خاک افتادی بی سر و عریان

آه و واویلا ای صد پاره تن
ای شاه مظلوم بی کفن

___________________

دنیا نداره نداره مهر و وفایی وفایی
می‌ره عزیزت عزیزت وای از جدایی جدایی

انا الیه راجعون

الهی الهی نبینی داغ جوونت
الهی الهی کم نشه صبر و توونت
الهی الهی ابری نشه آسمونت

مقتل رو میخوندم تنها گریه کردم
از داغ جوون لیلا گریه کردم

وای از کربلا واویلا
تا اربا اربا شد ماه خیمه ها واویلا
تشییعش کردن با تابوت عبا واویلا
«واویلا»

«آه و واویلا آه و واویلا لیلا»

لیلا بگفتا ای شهِ لب تشنه کامان
از هجر اکبر، مشکل برم جان

آه و واویلا، کو اکبر من
نور دو چشمان تر من