هیئت باغ گندم یزد ؛ محرم سال 1398 ؛ قسمت دکلمه

حال و هوای کوچه ، غم‌ آلود و درهم است

پرچم به اهتزاز درآمد ، محرّم است

نامت هنوز هم هیجان می دهد مرا

این پرچم سیاه، تکان می دهد مرا

می‌ گوید آسمان و زمین ، در محرّمت

طوفانی از حماسه به پا می‌ کند غمت

ابلاغ می‌ کنند به یاران ، سلام تو

قد می‌ کشند باز علم‌ها ، به نام تو

هر جا که نام توست ، مکان فرشته است

بر هر کتیبه‌ ای که ببینی ، نوشته است

" باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است "

تا گفتم " اَلسلامُ عَلیکُم " دلم شکست

نام حسین ، بند دلم را ، ز هم گسست

دیدم که ابرهای جهان ، گریه می‌ کنند

در ماتمت زمین و زمان ، گریه می‌ کنند

دیدم " عزای اشرف اولاد آدم است "

دیدم " سر ملائکه بر زانوی غم است "

دیدم به خاک، درّ ثمین اوفتاده است

گویی که آسمان به زمین اوفتاده است